Begin juni verscheen Jeremy Riddle’s nieuwe single in mijn ‘Release Radar’. Tussen alle nieuwe releases die Spotify me aanbood dit jaar stak deze er meteen bovenuit. De prachtige piano partij, de strijkers – en de woorden die Jeremy zong. ‘Show me, I pray Thee, Thy glory’. Een bewerking op Exodus 33, waarin Mozes Gods glorie ziet.
Mijn geloofsbeleving ontwikkelt en verandert constant met het leven mee. Hoe ik God zie, hoe ik over Hem denk, hoe ik Hem zoek. Hoe ik de Bijbel interpreteer. Mijn worsteling met de kerk, het zoeken naar echtheid, al die dingen. Ik leer steeds meer dat elke periode van geloven goed is geweest. Niet opletten tijdens de kinderdienst, als ‘radicale’ tiener alle conferenties afgaan en de hemel naar beneden willen zingen, tot compleet klaar zijn met het geloof en niet meer hoeven weten hoe het zit. Al die stadia horen blijkbaar bij mijn leven en ik ben blij waar ik nu ben. Maar mijn verlangen naar Hém is altijd gebleven. Het verlangen naar het ultieme thuiskomen. Acceptatie. Onvoorwaardelijke liefde. Onvoorstelbare schoonheid. Ik denk dat dat de glorie van God is. En dat hoorde ik in dit lied.
Ik wilde de woorden dichterbij ervaren en keek of er een vertaling van te maken was. Deze opzet stuurde ik naar Harold ten Cate, die veel heeft vertaald voor Opwekking en zelf prachtige teksten schrijft voor onder anderen Sela. Hij stelde voor: ‘Hoor mij, Heer, toon mij Uw glorie’.
Ik ben super dankbaar dat de producer van Jeremy’s versie de originele muziek aan me beschikbaar wilde stellen, zodat ik een Nederlandse versie kon opnemen. Vandaag is deze uitgekomen, op de drempel van het nieuwe jaar. Ondanks een altijd veranderend geloofsleven, vinden de woorden ‘Hoe kan ik nog door als U niet meegaat?’ nog altijd herkenning in mijn hart. Dat dit gebed wat Mozes ooit bad een gebed mag zijn voor het nieuwe jaar. Tot we oog in oog voor Hem mogen staan.
“Hoor mij” is nu overal te beluisteren.